URL
Wat is een URL?
Een URL of Uniform Resource Locator is de link of het adres dat wordt gebruikt om allerlei bronnen op het web te identificeren die beschikbaar zijn voor internetgebruikers.
Het kan de locatie van een digitale bron zoals een site of een afbeelding op een computernetwerk exact aangeven en een manier aanbieden om er toegang tor te krijgen, zoals erop klikken.
In theorie wijst iedere geldige URL naar een unieke bron. Dit soort bronnen kunnen een HTML-pagina, een CSS-document, een afbeelding, enz. zijn.
Voorbeelden van een URL
Hier hebben we een voorbeeld van een URL:
Onderdelen van een URL
Een URL bestaat uit verschillende delen, sommige zijn verplicht en andere optioneel. De belangrijkste onderdelen zijn onder andere:
Schema
Het eerste deel van de URL is het schema, en geeft het protocol van de browser weer om specifieke informatie terug te vinden (een protocol is een bepaalde methode voor het uitwisselen over overzetten van data rond een computernetwerk).
Normaal is het protocol voor websites HTTPS of HTTP (de onbeveiligde versie). Het adresseren van een webpagina vraagt om een van deze twee, maar browsers weten ook hoe ze moeten omgaan met andere schema’s zoals mailto: (om een mail klant te openen) of FTP: om met de transfer van bestanden om te gaan.
Autoriteit
Daarna komt de autoriteit, wat verschillend is van het schema door middel van het patroon van de karakters ://. Indien aanwezig zal de autoriteit zowel de domein (bijv. www.Google.com) en de (80), scheiden door middel van een dubbelpunt.
De domein geeft aan welke webserver wordt aangevraagd. Normaal is dit de domeinnaam, maar ook een IP-adres kan gebruikt worden (ook al komt dit zelden voor omdat het minder handig is).
De port geeft de technische "gate" aan die gebruikt wordt voor toegang tot de bronnen op de webserver. Dit wordt meestal omzeild als de webserver de gewoonlijke standaard ports of de HTTP-protocol (80 voor HTTP en 443 voor HTTPS) gebruikt om toegang tot de bronnen te krijgen. Anders is het altijd nodig.
Pad naar bronnen
/path/to/myfile.html is het pad naar de bron op een webserver. Wanner het web pas was uitgevonden, gaf een pad als dit de letterlijke fysieke locatie van een bestand op de webserver aan. Maar nu is het een signaal van het digitale adres en voornamelijk een abstractie.
Parameters
?key1=value1&key2=value2 zijn extra parameters voorzien voor de webserver. Deze parameters zijn een lijst van belangrijke/waardevolle paren gesplitst door middel van het &-teken. De webserver kan ze gebruiken om extra acties uit te voeren voor terug naar de bron te keren.
Elke webserver heeft zijn eigen regels als het op parameters aankomt. De enige betrouwbare manier om te weten of een specifieke webserver parameters gebruikt is door het aan de eigenaar van de webserver te vragen.
Anker
#SomewhereInTheDocument is een anker naar een andere deel van de bron zelf. Een anker is als een "bookmark" binnenin de bron, een geeft de browser richtingsaanwijzingen naar de content op de "ge-bookmark-te" plaats.
Bijvoorbeeld bij een HTML-document zal de browser scrollen tot waar het anker aangeeft; bij een video- of audiodocument zal de browser proberen tot aan het moment dat het anker aangeeft te gaan. Vergeet ook niet dat het deel na de #, ook gekend als de “fragment identifier”, nooit samen met het verzoek naar de server wordt gestuurd.
Kort samengevat
URL’s kunnen verschillende deeltjes content helpen creëren, publiceren op het internet, en verschillende bronnen volgen. Ze zijn in feite het “adres” van een deeltje digitale content en laten zoekmachines toe internetgebruikers naar jouw site te brengen.